O FESTIWALU

Doświadcz niepowtarzalnej magii muzyki podczas Festiwalu „Muziko De Nia Tempo” - wyjątkowego święta dźwięków, które przeniesie Cię w fascynujący świat wielu kultur, religii i języków. Nasza pierwsza pilotażowa edycja festiwalu to nie tylko koncerty, to prawdziwa podróż przez różnorodność muzycznych tradycji.

Wierzymy, że sztuka powinna być dostępna dla wszystkich, dlatego głównym celem Festiwalu jest zwiększenie oferty kulturalnej Białegostoku i okolic o przystępne dla każdego koncerty. Jesteśmy dumni, że nasze wydarzenie stanie się pierwszym i jak dotąd jedynym w regionie przedsięwzięciem, którego główną ideą jest prezentacja najciekawszych i najbardziej wartościowych projektów kameralnych oraz popularyzacja współczesnej muzyki klasycznej, zwłaszcza polskiej. Podczas Festiwalu skupimy się na prezentacji muzyki współczesnej, zarówno tej awangardowej, jak i bardziej klasycznej. Koncerty zostaną zaprezentowane w nowoczesnej formie, z towarzyszeniem warstwy audiowizualnej wykorzystującej AI, realizowanej przez Interference Visual Crew (Saskia oraz Maciej Szupica) oraz kreatywnego oświetlenia, co stworzy niezapomniane wrażenia dla naszej publiczności.


Festiwal "Muziko De Nia Tempo" to także hołd dla różnorodności kulturowej tego regionu. Poprzez różnorodne programy koncertów, których inspiracją jest wielość kultur, religii i języków, chcemy upamiętnić polskie dziedzictwo historyczne tych terenów. To tu od wieków koegzystowały różnorodne kultury i wyznawcy różnych religii. W tym kontekście ważne jest także przypomnienie o tragicznie wymazanej społeczności żydowskiej.
Białystok jest także mocno związany z akordeonem, to tu przez wiele lat odbywały się międzynarodowe seminaria akordeonowe goszcząc największych wirtuozów tego instrumentu, stąd też podczas festiwalu będziemy celebrować szczególną więź tego miasta z tym instrumentem.

Przygotowaliśmy dla Ciebie wiele niespodzianek, takich jak koncerty w nietypowych przestrzeniach, m.in. Synagoga w Tykocinie, siedziba Podlaskiego Instytutu Kultury (Spodki), Aula UwB im. J. Korczaka w Białymstoku, Synagoga w Sejnach, Pawilon w Ogrodach Pałacu Branickich i Muzeum Ikon w Supraślu. Każde z tych miejsc ma swoją historię i duszę, której duch wspaniale komponuje się z dźwiękami muzyki. Festiwal "Muziko De Nia Tempo" stanie się pierwszym tego typu wydarzeniem w regionie, oferującym niezapomniane doznania muzyczne, bliskie sercu każdej osoby. To wyjątkowa okazja, by zanurzyć się w bogactwie różnorodności kulturowej i muzycznej połączonej w harmonijną całość. Wspólnie będziemy świętować muzykę naszych czasów, łącząc ludzi z różnych kultur i języków, tak jak marzył o tym twórca języka Esperanto, Ludwik Zamenhof.

Zapraszamy do przyłączenia się do tego wyjątkowego święta muzyki, które na długo pozostanie w pamięci.


ZOBACZ CAŁY OPISZWIŃ

PROGRAM

I.
data:
18.08.23
godz. 19:30
miejsce:
Wielka Synagoga w Tykocinie
„…mislio bi čovek: zvezde”
Maciej Frąckiewicz - akordeon

Saskia - wizualizacje
Milica Đorđević …mislio bi čovek: zvezde
Norbert Palej Widzenia
I. Wizja św. Małgorzaty Marii Alacoque
II. Wzgórze Marii
III. Cud słońca
Jan Krutul Kun malpeza vaporo (prawykonanie)
Olexandr Shchetynsky Fsakomu horodu (polskie prawykonanie)
Marcin Bortnowski zanim ranek nadejdzie
Mikhail Bronner Insomnia. Cztery wiersze Mariny Cvetaevej (polskie prawykonanie)
I. W dużym mieście...
II. I znowu okno
III. Dialog Hamleta z sumieniem
IV. Oni uważnie słuchają...
Rebecca Saunders Flesh (polskie prawykonanie)

Po koncercie zapraszamy na spotkanie artystów i publiczności, które poprowadzi dziennikarz Drugiego Programu Polskiego Radia Andrzej Cezary Zieliński.


Dominującym pejzażem dźwiękowym Wielkiej Synagogi jest przejmująca cisza. Cisza tych, którzy nie wrócili. Puste echo nieobecnych. Tak głośne, że każdorazowo wnika w brzmiącą w tej przestrzeni muzykę. Program wybrany przez Macieja Frąckiewicza zdaje się stanowić kontrapunkt do tego miejsca. A nawet szerzej – nawiązuje do tkanek głębokich, w które wrośnięta jest Synagoga – wielokulturowość, wielojęzyczność, sąsiedztwo, wojna, sacrum i profanum, pamięć i zapomnienie. Wszystko to artysta wydobędzie z jednego instrumentu o prawie nieograniczonych możliwościach wyrazowych. Całość otworzy …mislio bi čovek: zvezde Milici Djordjević. Serbska kompozytorka miała 15 lat gdy na jej Belgrad spadały nocą bomby zrzucane z samolotów NATO. Tytuł kompozycji: „…można by pomyśleć: gwiazdy” opisuje te wydarzenia z dziecięcą łagodnością, muzyka wręcz odwrotnie – sięga po dosadne środki wyrazu. Ta brutalność zestawiona zostanie następnie z pełnowymiarowym sacrum. Norbert Palej w Widzeniach porusza się między chorałem, barokową polifonią, hymnem, a uduchowionym minimalizmem. Swoją kompozycję podzielił na trzy części: 1. Wizja św. Małgorzaty (inspirowana obrazem Brata Alberta), 2. Wzgórze Marii (odnoszące się do objawień w irlandzkim Knock) oraz 3. Cud słońca (na pamiątkę fatimskiego cudu Słońca). Sacrum, może nawet o rodowodzie sprzed 966 roku, oddane zostanie również w utworze Kun Malpeza Vaporo Jana Krutula. Będzie to światowa premiera tej kompozycji. Jak pisze jej autor : „Kun Malpeza Vaporo sięga do korzeni białostockich i podlaskich tradycji. Tytuł w esperanto nawiązuje do słowiańskich rytuałów oczyszczenia. Współcześnie także poszukujemy oczyszczenia zarówno ciała, jak i duszy. Poszukujemy nici łączącej nas z naturą. Dotykamy jej piękna i na nowo pragniemy stać się jej częścią” Spójność i jednoczesne wewnętrzne zróżnicowanie programu, jak po nitce poprowadzi nas na wschód – do krótkiego utworu ukraińskiego kompozytora Alexandra Shchetynskiego, peanu na cześć wolności jako najwyższej wartości. Jego Fsyakomu horodu (For Every City) oparte zostało na melodii i tekście filozofa, kompozytora, poety – Hryhorija Skoworody. Wykonawca w trakcie poszczególnych fraz będzie bezgłośnie powtarzał fragmenty z wiersza Skoworody: „Dla każdego miasta jego zwyczaje i prawa. Dla każdej głowy, odrębne myśli. Dla każdego serca jedna miłość. Dla każdego podniebienia własny smak.” Zawieszona pomiędzy nocą a dniem, poezja T.S. Eliota stanowiła inspirację dla Marcina Bortnowskiego. W kompozycji Zanim ranek nadejdzie autor nawiązał dialog z poematem The Dry Salvages z „Czterech kwartetów” Eliota. Tę nokturnową część programu dopełni nocna podróż somnambulika po wielkim mieście opisana w wierszach Mariny Cwietajewej. Po nie z kolei sięgnął Mikhail Bronner tworząc czteroczęściowy cykl Insomnia. Solowy koncert Macieja Frąckiewicza zamknie utwór powracający do brutalności – tym razem na wskroś cielesnej. W kompozycji Flesh Rebecca Saunders zastosowała nie tylko rozszerzone techniki wykonawcze, ale także angażuje akordeonistę do prezentacji fragmentu ostatniego rozdziału Ulissesa Jamesa Joyce’a – wewnętrznego monologu Molly Bloom. W Wielkiej Synagodze odbijające się od białych ścian i polichromii fale dźwiękowe oraz wizualizacje autorstwa Saskii już przepełnione historiami, nasiąkają tym miejscem. Trudno wyobrazić sobie lepszy początek Festiwalu.

ROZWIŃZWIŃ
II.
data:
19.08.23
godz. 11:00
miejsce:
Pawilon Włoski w Ogrodach Pałacu Branickich w Białymstoku
Koncert dla dzieci "Najkrótsza Droga do Chin"

Chang Qinke - śpiew Piotr Łabanow - chińskie instrumenty ludowe Paweł Kowalski - instrumenty perkusyjne Joanna Lalek - prowadzenie i śpiew
Znamy czarodziejski sposób, aby w ciągu chwili znaleźć się w dalekiej azjatyckiej krainie - to pięć magicznych dźwięków tradycyjnej muzyki chińskiej, z których tworzyć można współczesne melodie. Pentatonika - mistyczna skala chińska od niepamiętnych czasów związana była z kosmologicznym pojmowaniem świata. Kolejnym dźwiękom tej skali przypisywane są porządki odpowiadające stronom świata, porom roku, kolorom, planetom, emocjom. Mamy także opartą na nich wesołą i rytmiczną, polską piosenkę.
ROZWIŃZWIŃ
III.
data:
20.08.23
godz. 18:00
miejsce:
Podlaski Instytut Kultury
„Dualabilis”
Rafał Łuc i Maciej Frąckiewicz - akordeony
Marta Śniady - realizacja warstwy elektronicznej

Maciej Szupica - wizualizacje
Wojciech Blecharz 3rd Phase
Mikołaj Majkusiak Chorał i Fantazja
Paweł Hendrich Dualabilis (+ live electronics)
Cezary Duchnowski Passacaglia in Between (+ live electronics) (prawykonanie)
Oxana Omelchuk …die Bäume wachsen in dem Himmel nicht.. (prawykonanie wersji na dwa akordeony)
Tomasz Jakub Opałka Crossroads
Andrzej Krzanowski Nokturn

Po koncercie zapraszamy na spotkanie artystów i publiczności, które poprowadzi dziennikarz Drugiego Programu Polskiego Radia Andrzej Cezary Zieliński.

*bezpłatne bilety wstępu do odebrania w Spodkach PIK pon-pt 8-15 lub przed koncertem


Program koncertu łączy nowe ze starym – akustyczne brzmienie z wykorzystaniem nowych technologii. Z jednej strony barokowe wzorce, meandrują pomiędzy harmoniką dur-moll dochodząc do jej granic, z drugiej - całość spaja dualistyczna relacja pomiędzy muzycznymi światami – akustycznym i elektronicznym, zapisanym a improwizowanym. Na sam początek zabrzmi fragment głośnej opery Wojtka Blecharza Transcryptum. Kompozycja na pograniczu performance’u została napisana nie tyle dla Teatru Wielkiego Opery Narodowej a na Teatr Wielki Operę Narodową. Cała akcja działa się w pomieszczeniach technicznych, olbrzymich zapleczach, windach, zaułkach budynku przy pl. Teatralnym. Pomiędzy nimi przemieszczała się publiczność. W różnych nietypowych miejscach czekali na widzów muzycy – czasami nawet na korytarzach, jak w przypadku utworu, który rozpocznie koncert – 3rd Phase. Tu znów muzyka i przestrzeń stworzą jedną całość. Proszę zwrócić uwagę na bezlitosny metronom. To wcale nie ułatwienie, a kolejny gracz tego spektaklu. Po Blecharzowskiej burzy nastąpi ascetyczny Chorał i fantazja Mikołaja Majkusiaka. Podobnie jak w dawnej formie, tak i tu następuje zestawienie dwóch kontrastujących acz wynikających z siebie części. Pierwsza tradycyjnie spokojniejsza, wykorzystuje głębię niskiego brzmienia akordeonów. Druga natomiast wewnętrznie rozedrgana oparta została na jednym schemacie dźwiękowym, powtarzanym w niewielkich opóźnieniach przez cztery ręce wykonawców. Podobną kontrastująco-przenikającą bipolarność można odkryć w większości kompozycji tego programu. Chociażby w utworze Dualabilis Pawła Hendricha, w którym dualistyczna jest relacja pomiędzy warstwą akustyczną a elektroniką, kompozycją a improwizacją, często również pomiędzy samymi rywalizującymi ze sobą, lub uzupełniającymi się muzykami oraz ich instrumentami. Sama materia muzyczna zestawiana jest tu na zasadzie odrębności i niezależności lub komplementarności. Nie tylko jednak wewnętrznie – dualistyczne cechy wykazuje również forma zewnętrzna podzielona na sekcje, które są między sobą spolaryzowane – stanowią swoje przeciwieństwo jako odrębne zjawiska dźwiękowe ukształtowane według odmiennych typów narracji. Polaryzacja, kontrastowość – to mogłyby być słowa-klucze nie tylko tego programu, ale także dużej części twórczości Cezarego Duchnowskiego. Kompozytor ten nie potrzebuje map by poruszać się po muzyce minionych wieków. Z drugiej strony jednak ekstremalnie i bezkompromisowo (nierzadko z humorem) przeczesuje nowe rejony brzmieniowe muzyki. W premierowym wykonaniu jego Passacagli in beetween usłyszą Państwo zarówno nawiązanie do formy barokowej, akcenty harmoniczne systemu dur-moll, jak i mocno schromatyzowane jego rozsadzanie – oddalające nas znacznie od centrów tonalnych. Będzie też syntezatorowy śpiew, w którym tak lubuje się Duchnowski. Gdzieś pomiędzy podobnymi światami plasuje się utwór białoruskiej kompozytorki mieszkającej w Niemczech – Oxany Omelchuk. Jej  …die Bäume wachsen in dem Himmel nicht utrzymane jest brzmieniowo zdecydowanie bliżej muzyki dawnej niż miało to miejsce w przypadku kompozycji Duchnowskiego. To nie zarzut. Bo dualizm Omelchuk – na pograniczu punktualizmu i liryczności równie mocno burzy od wewnątrz polifonię i homofonię. Jednak w zupełnie inny sposób. Będziemy światkami premiery tego utworu w wersji na dwa akordeony. Premiera kompozycji Crossroads Tomasza Jakuba Opałki miała miejsce przeszło 10 lat temu, a zamówiona została przez samego Macieja Frąckiewicza. Skonstruowana została zatem niejako pod wymiar dzisiejszych wykonawców. Wirtuozeria, miesza się tu z eksploracją brzmieniowych możliwości akordeonu. Podobno to właśnie na rozstajach dróg ambitni muzycy zawiązywali pakt z diabłem. Zdaje się, że by wykonać Crossroads, takowy cyrograf trzeba było podpisać. Całość zwieńczy Nokturn ojca współczesnego polskiego akordeonu – Andrzeja Krzanowskiego. To kompozycja wewnętrznie skontrastowana – z jednej strony nieruchoma, zastygła, ale również lekko rozedrgana delikatnymi tremolami. Jestem pewien, że ten utwór, z ludową kołysanką wplecioną w partyturę, rozbudzi Państwa ciekawość i chęć odkrycia twórczości Krzanowskiego. Można ją zaspokoić sięgając po album Andrzej Krzanowski Reliefs, za który Maciej Frąckiewicz nagrodzony został nagrodą Fryderyka.

ROZWIŃZWIŃ
IV.
data:
25.08.23
godz. 19:00
miejsce:
Biała Synagoga w Sejnach
„…mislio bi čovek: zvezde”
Maciej Frąckiewicz - akordeon
Milica Đorđević …mislio bi čovek: zvezde
Norbert Palej Widzenia
I. Wizja św. Małgorzaty Marii Alacoque
II. Wzgórze Marii
III. Cud słońca
Jan Krutul Kun malpeza vaporo
Olexandr Shchetynsky Fsakomu horodu
Marcin Bortnowski zanim ranek nadejdzie
Mikhail Bronner Insomnia. Cztery wiersze Mariny Cvetaevej
I. W dużym mieście...
II. I znowu okno
III. Dialog Hamleta z sumieniem
IV. Oni uważnie słuchają...
Rebecca Saunders Flesh

Dominującym pejzażem dźwiękowym Białej Synagogi w Sejnach jest przejmująca cisza. Cisza tych, którzy nie wrócili. Puste echo nieobecnych. Tak głośne, że każdorazowo wnika w brzmiącą w tej przestrzeni muzykę. Program wybrany przez Macieja Frąckiewicza zdaje się stanowić kontrapunkt do tego miejsca. A nawet szerzej – nawiązuje do tkanek głębokich, w które wrośnięta jest Biała Synagoga – wielokulturowość, wielojęzyczność, sąsiedztwo, wojna, sacrum i profanum, pamięć i zapomnienie. Wszystko to artysta wydobędzie z jednego instrumentu o prawie nieograniczonych możliwościach wyrazowych. Całość otworzy …mislio bi čovek: zvezde Milici Djordjević. Serbska kompozytorka miała 15 lat gdy na jej Belgrad spadały nocą bomby zrzucane z samolotów NATO. Tytuł kompozycji: „…można by pomyśleć: gwiazdy” opisuje te wydarzenia z dziecięcą łagodnością, muzyka wręcz odwrotnie – sięga po dosadne środki wyrazu. Ta brutalność zestawiona zostanie następnie z pełnowymiarowym sacrum. Norbert Palej w Widzeniach porusza się między chorałem, barokową polifonią, hymnem, a uduchowionym minimalizmem. Swoją kompozycję podzielił na trzy części: 1.Wizja św. Małgorzaty (inspirowana obrazem Brata Alberta), 2. Wzgórze (odnoszące się do objawień w irlandzkim Knock) oraz 3. Cud (na pamiątkę fatimskiego cudu Słońca). Sacrum, może nawet o rodowodzie sprzed 966 roku, oddane zostanie również w utworze Kun Malpeza Vaporo Jana Krutula. Jak pisze jej autor: „Kompozycja sięga do korzeni białostockich i podlaskich tradycji. Tytuł w esperanto nawiązuje do słowiańskich rytuałów oczyszczenia. Współcześnie także poszukujemy oczyszczenia zarówno ciała, jak i duszy. Poszukujemy nici łączącej nas z naturą. Dotykamy jej piękna i na nowo pragniemy stać się jej częścią” Spójność i jednoczesne wewnętrzne zróżnicowanie programu, jak po nitce poprowadzi nas na wschód – do krótkiego utworu ukraińskiego kompozytora Alexandra Shchetynskiego. Jego Fsyakomu horodu (For Every City) oparte zostało na melodii filozofa, kompozytora, poety – Hryhorija Skoworody. Wykonawca w trakcie poszczególnych fraz będzie bezgłośnie powtarzał fragmenty z wiersza Skoworody: „Dla każdego miasta jego zwyczaje i prawa. Dla każdej głowy, odrębne myśli. Dla każdego serca jedna miłość. Dla każdego podniebienia własny smak.” Zawieszona pomiędzy nocą a dniem, poezja T.S. Eliota stanowiła inspirację dla Marcina Bortnowskiego. W kompozycji Zanim ranek nadejdzie autor nawiązał dialog z poematem The Dry Salvages z „Czterech kwartetów” Eliota. Tę nokturnową część programu dopełni nocna podróż somnambulika po wielkim mieście opisana w wierszach Mariny Cwietajewej. Po nie z kolei sięgnął Mikhail Bronner tworząc czteroczęściowy cykl Insomnia. Solowy koncert Macieja Frąckiewicza zamknie utwór powracający do brutalności – tym razem na wskroś cielesnej. W kompozycji Flesh Rebecca Saunders zastosowała nie tylko rozszerzone techniki wykonawcze, ale także angażuje akordeonistę do prezentacji fragmentu ostatniego rozdziału Ulissesa Jamesa Joyce’a – wewnętrznego monologu Molly Bloom. W Białej Synagodze nie zachowały się oryginalne polichromie. Odbijające się od białych ścian i nazwisk fale dźwiękowe już przepełnione historiami, nasiąkają tym miejscem. Trudno wyobrazić sobie lepszą korespondencję sztuki i historii.

ROZWIŃZWIŃ
V.
data:
26.08.23
godz. 15:00
miejsce:
Muzeum Ikon w Supraślu
„Silhouetten/muzyczne zwiedzanie - Młode Talenty”
Józef Wajdzik i Mykola Syniahivskyi - akordeony
Władysław Zolotariow Ferapontow Monastyr
Sofia Gubaidulina Et Expecto
Staffan Mossenmark Wood Spirit
Jürgen Ganzer Silhouetten III
Mikołaj Majkusiak Kaprys no 2

Volodymir Runchak Suita no 1. Portrety kompozytorów, cz. IV Strawiński
Yaroslav Oleksiv Night in the Mountains Meadows
Ole Schmidt Toccata No.2
Alexander Shchetynsky Trauriges Lied
Camille Saint-Säens/F. Liszt/V. Horovitz/J. Szyszkin Danse Macabre

Silhouetten - muzyczne zwiedzanie to koncert Młodych Talentów, którzy symultanicznie na dwóch piętrach Muzeum Ikon w Supraślu zaprezentują swoje niezwykłe umiejętności muzyczne. Publiczność będzie mogła podziwiać te wspaniałą kolekcję ikon jednocześnie przysłuchując się muzyce Przestrzeń ta stanie stanie się świadkiem niezapomnianych dźwięków i emocji podczas Festiwalu "Muziko De Nia Tempo".

*wstęp w ramach biletu do Muzeum
ROZWIŃZWIŃ
VI.
data:
27.08.23
godz. 18:00
miejsce:
Aula UwB im J. Korczaka w Białymstoku
„Can you hear them...?”
Meccore String Quartet w składzie
Wojciech Koprowski - skrzypce
Aleksandra Bryła - skrzypce
Michał Bryła - altówka
Marcin Mączyński - wiolonczela

Maciej Frąckiewicz - akordeon

Maciej Szupica - wizualizacje
Krzysztof Penderecki Kwartet smyczkowy nr 3 "Kartki z niezapisanego dziennika"
Marcin Błażewicz Can you hear them? Shadows of memory…
Krzysztof Baculewski Punctum saliens (prawykonanie)
Aleksander Lasoń Eufonium

Na zakończenie pierwszego Festiwalu Muziko De Nia Tempo – po raz pierwszy w Białymstoku wystąpi Meccore String Quartet. Kwartet oklaskiwany i nagradzany na całym świecie dzielić będzie estradę z gospodarzem festiwalu Maciejem Frąckiewiczem. Będziemy mieli zatem do czynienia z kwintetem akordeonowym. Zanim jednak nastąpi połączenie sił wcześniej zabrzmi III Kwartet smyczkowy "Kartki z nienapisanego dziennika" Krzysztofa Pendereckiego. Oto co tuż przed premierą w 2008 roku mówił o tym dziele sam kompozytor: „To utwór autobiograficzny. Długo się wahałem czy nadać mu podtytuł, ale jednak się zdecydowałem na: „Kartki z nienapisanego dziennika”. To jest powrót do mojego dzieciństwa, ale nie wprost. Tym, co w tym kwartecie podane będzie wprost jest melodia, która pojawia się mniej więcej w dwóch trzecich utworu. I od tej pory przewija się przez kompozycję w różnych wariacjach. To melodia, którą mój ojciec grał na skrzypcach – był on moim pierwszym nauczycielem. Grał obsesyjnie. Fascynowała go szczególnie rumuńska muzyka ludowa. Słychać to w tym temacie. Trzeci kwartet jest kompozycją jednoczęściową, zachowaną trochę w formie ronda. Jej esencją jest ten temat vivace – obsesyjnie podawany w różnych wariantach.” Tę rumuńską, cygańską, huculską melodię – różnie ona bywa opisywana – rozpoznają Państwo bez problemu. To bardzo krótki motyw, który zainicjowany jest przez tercję małą – ona stanowi trzon tego tematu. Jak żywo zarówno w swojej materii, jak i w sposobie podawania, przetwarzania przypomina ustępy z kompozycji Dymitra Szostakowicza. Choćby jego muzyczny podpis „D-ES-C-H” (z tercją małą w centrum). Po tym utworze do Meccore String Quartet dołączy wirtuoz akordeonu – Maciej Frąckiewicz. Kwintet zacznie od kompozycji: „Can you hear them? Shadows of memory…” Marcina Błażewicza. Były kartki z nienapisanego dziennika, a tu będą cienie pamięci. Bardzo ciekawym jest zestawienie Pendereckiego z Błażewiczem. W tym utworze również usłyszmy echa muzyki ludowej, tradycyjnej. Tym razem jednak z naszej szerokości geograficznej. Intensywny puls, w którym łatwo można się zatracić stanowi podstawę dla repetycyjnie przedstawianych motywów. Bez trudno odnajdziemy w nich wzorce chociażby krakowiakowo-góralskie. Nie jest to jednak puste przeniesienie kolbergowskich melodii, a synteza najróżniejszych wpływów, która stała się podstawą języka Błażewicza. Zdaje się, że kompozytor wybijając z narracji znane nam zabiegi melodyczne, czy struktury harmoniczne nawiązujące do folkloru, puszcza do nas oko. Jak wirtuoz-improwizator, który podany na kilka sekund znany temat, w jednej chwili zmienia w zapierający dech w piersiach popis erudycji i umiejętności technicznych. Puctum saliens – tytuł kolejnej kompozycji, przez Arystotelesa stosowany był w kontekście oznaczenia bijącego serca embrionu ptaka w jajku. Owe punctum saliens było pierwszym widocznym ruchem nowego życia. Dlatego właśnie znacznie tego sformułowania zostało metaforycznie rozszerzone i określa również punkt początkowy, źródło, esencję, meritum. Punctum saliens Krzysztofa Baculewskiego na akordeon i kwartet smyczkowy zabrzmi tego wieczora po raz pierwszy, przed nami premiera. Oto kilka słów od kompozytora: "Skomponowany in tempore belli [w czasie wojny - przyp. red.] kwintet na akordeon, dwoje skrzypiec, altówkę i wiolonczelę utwór ma dość dramatyczny w tradycyjnym tego słowa rozumieniu przebieg z wyraźną fazą narastania napięcia, kulminacji i zakończenia. To z jednej strony aluzja do najbardziej zakorzenionej formy muzycznej, z drugiej zaś – do wydarzeń zewnętrznych, które w zasadzie nie mają wpływu na język dźwiękowy, ale ich piętno może się odciskać w materii i ekspresji. Nie należałem nigdy do tych, którzy chcieliby dokonywać dosłownego tłumaczenia na język dźwiękowy inspiracji spoza muzyki. Jednak w tym wypadku i taka egzegeza nie jest niemożliwa." Koncert zamknie Eufonium na akordeon i kwartet smyczkowy Aleksandra Lasonia – pierwszy utwór kompozytora stworzony właśnie na ten skład instrumentalny. Kompozycja, która do tematu podchodzi zupełnie inaczej niż to miało miejsce u Baculewskiego, Pendereckiego czy Błażewicza. Bo i zupełnie inny jest język muzyczny Lasonia. Charakterystyczne glissanda, płynnie zmieniają harmonikę utworu. W pierwszej części nadając jej momentami wręcz liryczny charakter. W kolejnych ogniwach rola, funkcja i zakres glissand zmieniają się – czasami na bardziej sonorystyczny, czasami podkreślający rytmikę. Podsumowaniem idei, które kompozytor pragnął zawrzeć w utworze mogą być, często cytowane przez niego słowa: „Ta muzyka łączy intensywność uczuć z doskonałością nowego rozumienia formy, wyraża się w niej wola życia, radość i odpowiedzialność… Przechowuje i zapisuje czas obecny. Wznieca wewnętrzne światło i prostotę, odrzuca destrukcyjne rozedrganie, odrzuca teoretyczne rozważania o istocie, nie godzi się na łamanie piękna i ”niezłamywalnej" natury człowieczej. Eufonia. Symfonia zespołu kameralnego. Naturą tej muzyki jest bycie, ale nieokreślone."
Po koncercie zapraszamy na spotkanie artystów, kompozytora i publiczności, które poprowadzi dziennikarz Drugiego Programu Polskiego Radia Andrzej Cezary Zieliński.

*Bilety 30 zł/20 zł

Wstęp wolny dla uczniów i studentów szkół i uczelni artystycznych (za okazaniem ważnej legitymacji przy wejściu).

„Prawykonanie utworu Baculewskiego Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego, w ramach programu „Zamówienia kompozytorskie”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca”

ROZWIŃZWIŃ

ARTYŚCI

Maciej Frąckiewicz
akordeon
OPIS

Maciej Frąckiewicz

akordeon

Zwycięzca jednego z najważniejszych konkursów akordeonowych na świecie – Certamen Internacional de Acordeón „Arrasate Hiria” w Hiszpanii (2012), a także laureat Paszportu Polityki „za bardzo dojrzałe i wyraziste interpretacje współczesnego repertuaru. Za odwagę, ryzyko i konsekwencję. Za budowanie repertuaru. Za koncertowe kreacje, pobudzanie naszej wyobraźni i siłę przekonywania” (2013).

Artysta zdobył nagrody w wielu międzynarodowych konkursach akordeonowych w Polsce, Niemczech, Słowacji, Włoszech i Hiszpanii, m.in. nagrodę główną oraz nagrodę publiczności Deutscher Musikwettbewerb (Bonn, 2018), jak też Folkwang Preis (Essen, 2017), GWK-Förderpreise für Musik (Münster, 2015) oraz II nagrodę Internationaler Akkordeonwettbewerb (Klingenthal, 2008).

Regularnie występuje jako solista z towarzyszeniem orkiestr symfonicznych, m.in z Filharmonią Narodową, NOSPR, Philharmonisches Staatsorchester Mainz, Beethoven Orchester Bonn, Bochumer Symphoniker pod batutą m.in. takich dyrygentów jak Jacek Ka-spszyk, José Maria Florêncio, Krzysztof Penderecki, Łukasz Borowicz, Rasmus Baumann, Bassem Akiki itd.

Występował na festiwalach w Polsce i za granicą, takich jak Warszawska Jesień, La Folle Journée, Festiwal Muzyki Polskiej (Kraków), Musica Polonica Nova (Wrocław), Muzyczny Festiwal w Łańcucie, Neue Horizonten, Klangbrücke (Hanower), Dwa Dni i Dwie Noce Nowej Muzyki (Odessa), Kontrasty (Lwów), Farinelli Festival di Musica Classi-ca (Andria), Dni Krzysztofa Pendereckiego (Erywań), Auksodrone (Tychy), Musique au Le-man (Thonon-les-Bains), Latvian New Music Days (Ryga), Folefest (Lizbona), Daegu Inter-national Contemporary Music Festival (Korea Płd.), Moskiewskiej Jesieni (Rosja), Niedersächsische Musiktage, Chapeau Classique, Ludwigsburgschlossfestspiele (Niemcy) oraz w ramach cyklu Cleveland Classical Guitar Society (USA). Regularnie odbywa tournée koncertowe po Chinach występując w Forbidden City Concert Hall, Tianjin Theatre, Har-bin Grand Opera itd.

Maciej Frąckiewicz ma w swoim dorobku ponad 100 prawykonań – większość tych utworów była także jemu dedykowana. W listopadzie 2016 nagrał Under the Sign of Scorpio Gubajduliny, a w styczniu 2018 wziął udział w prawykonaniu Koncertu akordeonowego Pendereckiego, który zarejestrował w grudniu 2018 pod batutą kompozytora z Polską Orkiestrą Sinfonia Iuventus, album otrzymał Fryderyka.

Do tej pory nagrał 7 autorskich płyt (nominowane również do Opus Klassik), na ponad 10 płytach pojawił się gościnnie. Studiował w UMFC w Warszawie, ESCMUC w Barcelonie, HfM Detmold oraz FUdK w Essen. Od 2018 roku prowadzi klasę akordeonu w Hochschule für Musik w Detmold oraz profesorem na Uniwersytetach w Chinach, regularnie też wykłada też w ramach kursów mistrzowskich w Europie i Azji. Artysta gra na instrumencie Pigini Nova.

ZAMKNIJ
Maciej Szupica
wizualizacje
OPIS

Maciej Szupica

wizualizacje

Maciej Szupica ur. 08. 12. 1975r. w Białymstoku, grafik, artysta video, reżyser, rzeźbiarz, fotograf, scenograf. Absolwent Wydziału Grafiki ASP w Gdańsku oraz wydziału Rzeźby, tytuł doktora sztuk pięknych uzyskał w 2015r. Wieloletni wykładowca na takich uczelniach jak Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, Polsko-Japońska Akademia Technik Komputerowych w Gdańsku oraz Uniwersytet Gdański. Współtwórca gdańskiego Festivalu Komunikacji Wizualnej Interference Festiwal. Współrealizator oraz autor różnorodnych projektów muzycznych oraz multimedialnych. W kilku z nich brał udział na stałe (Skand 21, Uniform, Dick4Dick, Cavalleris, C.A.T. TV, Huston-We’ve Got the Problem, Gypsy Pill, The Saint Box , Fatal Error) realizując prace z zakresu grafiki, malarstwa,  plakatu, filmu, video, performance, fotografii, instalacji interaktywnych, scenografii. Autor kilkudziesięciu wideokllipów dla artystów polskich oraz zagranicznych. Współpracował miedzy innymi z takimi artystami jak: Pink Freud, Paralaksa, Ludzie, Trismegistos, Uniform, Sławek Jaskółke, 3yo, Dick4Dick, Mod Funk, Kobiety, Paweł Kukiz i Piersi, Lipali, Glensky, Marzena Komsta, Dj.Vadim, Loco Star, Cavalleris, Gaba Kulka, Gypsy Pill, Olo Walicki, Felix Kubin, Gaslamp Killer, Otto von Schirach, Robert Wilson, Cibelle, The Saintbox, Emika, Sokół i Marysia Sadowska, Potwierdzone Info, Bisz, Ten Typ Mes, Lipali, Natalia Przybysz, Organek, Zebra Katz, Szymon Weiss, Agim, Miuosh i Jimek, Skubas…

ZAMKNIJ
Rafał Łuc
akordeon
OPIS

Rafał Łuc

akordeon

Rafał Łuc (ur. 21.12.1987 we Wrocławiu), absolwent Royal Academy of Music w Londynie (w klasie prof. Owena Murray’a), Musikene Centro Superior de Musica del Pais Vasco w San Sebastian (w klasie Iñakiego Alberdiego) oraz Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego (w klasie akordeonu dr hab. Zbigniewa Łuca), w której obecnie pracuje na stanowisku adiunkta. We wrześniu 2018 r. uzyskał tytuł doktora habilitowanego sztuk muzycznych. Koncertuje od najmłodszych lat. Będąc zaledwie 15-letnim muzykiem wystąpił po raz pierwszy jako solista z Orkiestrą Filharmonii Wrocławskiej, a w maju 2004 występował z orkiestrą w Malmö i Kopenhadze. W styczniu 2009 r. zadebiutował w londyńskiej sali koncertowej - Purcell Room. Dziennik The Times opisał Rafała jako „muzyka znacznie dojrzalszego niż jego wiek, który wykorzystuje cały potencjał swojego instrumentu”. Podczas studiów w Wielkiej Brytanii Rafał występował w najważniejszych salach koncertowych m.in. w słynnym kościele St. Martin in the Fields, Barbican Centre, King’s Place, Royal Albert Hall w Londynie, Bridgewater Hall w Manchesterze, Colston Hall w Bristolu; kilkukrotnie w jednej z najsłynniejszych sal świata - Wigmore Hall jako finalista konkursów Young Concert Artists Trust i Patron’s Award; Symphony Hall w Birmingham wykonując partię akordeonu w monumentalnym dziele Prokofiewa – Kantacie na 20 rocznicę Powstania Październikowego. W kwietniu 2011 r. dokonał debiutu w Stanach Zjednoczonych występował w m.in. Carnegie Hall, Weill Hall, a w czerwcu 2011 r. z koreańską wiolonczelistką Hau-Eun Kim nagrał płytę z dziełami Bacha i Piazzolli, która została wydana przez wytwórnię Universal Music. Tworzy Duo van Vliet, z altowiolistą Rafałem Zalechem, jest także współzałożycielem i członkiem zespołu Kompopolex, który specjalizuje się w wykonywaniu muzyki najnowszej. Współpracuje również z takimi zespołami jak BBC SO, Royal Opera House, Aurora Orchestra, Britten Sinfonia, London Sinfonietta, Nash Ensemble, Chroma, Rambert Dance Company, Riot Ensemble, NFM Filharmonią Wrocławską i Operą Wrocławską, a także z kompozytorami nad nowym repertuarem akordeonowym. Występował na najważniejszych festiwalach muzyki najnowszej w tym: Warszawska Jesień, Musica Polonica Nova, Musica Electronica Nova, Kody, Poznańska Wiosna, Sacrum Profanum, Huddersfield Contemporary Music Festival, Ostrava New Music Days. Za swoje wybitne osiągnięcia był nagradzany stypendiami Samorządu Wrocławia, Urzędu Marszałkowskiego Dolnego Śląska, stypendium zDolny Śląsk, Fundacji Crescendum Est- Polonia, Solti Foundation oraz czterokrotnie otrzymał stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W styczniu 2008 r został laureatem V edycji programu stypendialnego Młoda Polska. Rafał doskonalił swoje umiejętności uczestnicząc w wielu kursach mistrzowskich m.in.: Friedrich Lips, Matti Rantanen, Mika Vayrynen, Claudio Jacomucci, Vojin Vasovic, Raimondas Sviackevicius, Joachim Pichura, Bogdan Dowlasz, Jerzy Jurek. Współpracował z wieloma znakomitymi dyrygentami jako solista i muzyk orkiestrowy m.in. Pierre-Andre Valade, Baldur Brönnimann, Lionel Bringuier, Christopher Austin, Mirga Gražynitė-Tyla, Łukasz Borowicz, Szymon Bywalec, Maciej Koczur. W czerwcu 2015 r. nakładem wytwórni DUX ukazała się jego debiutancka płyta acc++ca z utworami na akordeon i elektronikę. Dwa lata później, w czerwcu 2017 r. nakładem Orchid Classics ukazała się płyta Duo van Vliet, Lachrymae ReVisited nominowana do EMV Award for New Music Recording of the Year przez New Music Scotland. Na początku roku 2020 wydawnictwo Requiem Records opublikowało dwie kolejne współautorskie płyty: cROSSFAdE z monograficzny album z kameralnymi utworami Cezarego Duchnowskiego oraz Dualabilis, album z akordeonową muzyką polską nagraną wspólnie z Maciejem Frąckiewiczem. W sezonie artystycznym 2017/2018 był artystą-rezydentem Orkiestry Muzyki Nowej w Katowicach. Rafał gra na akordeonie Pigini Nova wykonanym na specjalne zamówienie.

ZAMKNIJ
Marta Śniady
realizacja warstwy elektronicznej
OPIS

Marta Śniady

realizacja warstwy elektronicznej

Kompozytorka urodzona 1986 roku w Pabianicach, obecnie mieszka we Wrocławiu. Ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. G. i K. Bacewiczów w Łodzi w klasie prof. Bronisława Kazimierza Przybylskiego (2010). Przez dwa lata kształciła się w ramach Podyplomowych Studiów Muzyki Filmowej, Komputerowej i Twórczości Audiowizualnej w Łodzi, a w 2019 ukończyła studia podyplomowe w The Royal Academy of Music w Aarhus (Dania) w klasie Simona Steen-Andersena i Nielsa Rønsholdta. Jej utwory były prezentowane w Polsce, Francji, Niemczech, Hiszpanii, Szwecji i Danii, podczas takich festiwali jak np. Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej “Warszawska Jesień”, Musica Electronica Nova, Frau Musica (Nova), Sacrum Profanum, Pulsar, Klang, RAMA, Musica Estranha i Percussion Plus. Współpracowała z takimi zespołami jak: Kwartludium, EllettroVoce, Spółdzielnia Muzyczna, Orkiestra Muzyki Nowej, Ensemble Garage, Njyd, Hashtag Ensemble oraz Duo van Vliet. Jest autorką muzyki instrumentalnej, scenicznej, elektroakustycznej; obecnie zajmuje się przede wszystkim muzyką audio-video. W 2013 roku zdobyła I nagrodę na XI Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim im. Tadeusza Ochlewskiego w Krakowie. W 2016 roku Polskie Radio zgłosiło kompozycję aer na klarnet/klarnet basowy i orkiestrę na 63. Międzynarodową Trybunę Kompozytorów. W 2017 roku została stypendystką programu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w Polsce. W 2015 roku obroniła doktorat w zakresie kompozycji w Akademii Muzycznej w Łodzi, gdzie obecnie pracuje na stanowisku adiunkta.

ZAMKNIJ
Saskia
wizualizacje
OPIS

Saskia

wizualizacje

Saskia Wojtalewicz - VJ-ka, projektantka 3D, scenografka. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Regularnie współpracuje trójmiejskimi instytucjami kultury i klubami przy projektach dotyczących scenografii, motion designu, mappingu, animacji. W swojej twórczości łączy animację 3d z narzędziami generatywnymi, zwłaszcza sztuczną inteligencją.

ZAMKNIJ
Józef Wajdzik
akordeon
OPIS

Józef Wajdzik

akordeon

Józef Wajdzik urodził się 30 sierpnia 2003 roku w Poznaniu i obecnie jest studentem Hochschule fur Musik Detmold w klasie dra Macieja Frąckiewicza. Swoją edukację rozpoczął w wieku siedmiu lat w POSM I st. nr 2 im. T. Szeligowskiego w Poznaniu w klasie akordeonu mgr Cezarego Witlewskiego. Już w drugim roku nauki wziął udział w swoim pierwszym konkursie zdobywając na nim wyróżnienie. Od 2016 roku Józef kontynuował swój rozwój u tego samego pedagoga, tym razem będąc już uczniem OSM II st. im. J. Kaliszewskiej w Poznaniu, a od 2020 roku pod kierunkiem dra Michała Gajdy. Józef Wajdzik również doskonalił swój warsztat pod okiem takich mistrzów jak : prof. Klaudiusz Baran, prof. Krzysztof Olczak, prof. Elżbieta Rosińska czy prof. Joseph Petric. Brał udział w wielu ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach, na których zdobył ponad 50 nagród (poniżej lista osiągnięć z ostatnich 3 lat). Występował też między innymi w takich miejscach jak : Filharmonia Narodowa w Warszawie, Zamek Królewski w Warszawie, Aula Nova Akademii Muzycznej w Poznaniu czy Zamek w Malborku. OSIĄGNIĘCIA: 2023 • 60. Internationaler Akkordeonwettbewerb in Klingenthal (kat. kam.) - II miejsce • Otrzymanie Stypendium „Młoda Polska 2023” 2022 • Multiinstrumentalny Konkurs Interpretacji w Detmold - Główna nagroda XXVI Konkurs Akordeonowy im. Andrzeja Krzakowskiego - Wyróżnienie • Finalista konkursu „Młody Muzyk Roku 2022” • Mławski Festiwal Muzyki Akordeonowej – I nagroda • Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego • 2nd Baidi International Accordion Competition (Chiny) - III miejsce 2021 • XXI Międzynarodowe Spotkania Akordeonowe „Sanok 2021” - II miejsce • Ogólnopolski Konkurs Akordeonowy w Słupcy - I miejsce • Międzynarodowy Konkurs Muzyczny w Moskwie - I miejsce • International Accordion Competition VILNIUS 2021 - II miejsce • Ogólnopolski Konkurs Akordeonowy CEA - I miejsce • 58. Internationaler Akkordeonwettbewerb in Klingenthal - III miejsce • Ogólnopolskie Gorlickie Konfrontacje Akordeonowe - II miejsce • IX Festiwal Akordeonowy “Harmonia Espressiva” im. prof. Jerzego Jurka - Tytuł laureata - najwyższa punktacja w konkursie

ZAMKNIJ
Mykola Syniahivsky
akordeon
OPIS

Mykola Syniahivsky

akordeon

Mykola Syniahivskyi urodził się 27 marca 2005 roku w Poltawie, na Ukrainie. W wieku 6 lat rozpoczął naukę w Małej Akademii Sztuk w Poltawie. Już od pierwszych lat nauki Mykola wykazywał niezwykłe umiejętności techniczne i w 2012 roku zdobył drugą nagrodę na ogólnoukraińskim konkursie w Poltawie. Od tego czasu regularnie stawał się laureatem różnych konkursów ogólnoukraińskich i międzynarodowych. W 2019 roku Mykola rozpoczął naukę w Lwowskim Państwowym Liceum Muzycznym im. S. Kruszelnickiej, w klasie Prof. Oleksiva Jarosława Wołodymyrowycza, gdzie kontynuował rozwijanie swoich umiejętności jako wykonawca. W 2022 roku ukończył Lwowskie Państwowe Liceum Muzyczne, a w 2023 roku rozpoczął naukę w Hochschule für Musik Detmold. Mykola jest postępowym przedstawicielem młodego pokolenia akordeonistów z całego świata. W wieku 18 lat zdobył drugą nagrodę w kategorii Senior Classique na Trophee Mondial 2022. Nie zamierza się zatrzymywać na osiągnięciach i planuje kontynuować zwycięstwa na najbardziej prestiżowych konkursach na świecie oraz brać udział w różnych koncertach.

ZAMKNIJ
Meccore String Quartet
kwartet smyczkowy
OPIS

Meccore String Quartet

w składzie:
Wojciech Koprowski - skrzypce Aleksandra Bryła - skrzypce Michał Bryła - altówka Marcin Mączyńśki - wiolonczela

Założony w 2007 roku Meccore String Quartet uznawany jest za jeden z najciekawszych kwartetów smyczkowych swojego pokolenia. Zespół od wielu lat zachwyca melomanów występując w najbardziej prestiżowych salach koncertowych, jak chociażby: Filharmonia Narodowa w Warszawie, Beethoven-Haus w Bonn, Bozar w Brukseli, Auditorio Nacional de Música w Madrycie, Wigmore Hall w Londynie, Musikverein w Wiedniu, Pollack Hall w Montrealu, czy Frick Collection w Nowym Jorku. Kwartet z powodzeniem występuje w ramach czołowych festiwali europejskich, między innymi: Rheingau Musik Festival, Festspiele Mecklenburg-Vorpommern, L. van Beethoven Easter Festival, Budapest Spring Festival, Heidelberg Frühling Musikfestival, Kissinger Sommer Musikfestival, Festival Radio France Montpellier, Bregenzer Festspiele. Zespół miał również zaszczyt wystąpić jako pierwszy polski kwartet smyczkowy podczas obchodów „Dnia Pamięci o Ofiarach Holokaustu” w berlińskim Bundestagu. W 2012 roku Meccore String Quartet zdobył 2 miejsce, nagrody za najlepsze wykonanie kwartetów klasycznych oraz obligatoryjnego utworu B. Deana podczas Wigmore Hall String Quartet Competition w Londynie. Rok wcześniej poza tytułem finalisty otrzymał nagrodę specjalną za najlepsze wykonanie utworu G. Kancheliego na Międzynarodowym Konkursie Kwartetów Smyczkowych Premio Paolo Borciani w Reggio Emilia. W roku 2010 kwartet został laureatem 1 nagrody na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Kameralnej w Weiden (2 i 3 nagrody nie przyznano) oraz 1 nagrody na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Kameralnej im. Maxa Regera w Sondershausen. Za liczne wyróżnienia Meccore String Quartet otrzymał również nominację do nagrody Paszport Polityki w kategorii muzyka poważna, między innymi za „śmiałe łamanie konwenansów i stereotypów”. Dzięki stypendium Irene Steels-Wilsing Stiftung ukazała się debiutancka płyta audio oraz drugi album, za który zespół został wyróżniony dwiema nominacjami do nagrody Fryderyk 2016 i nagrodą Supersonic Award niemieckiego magazynu Pizzicato. Trzecia płyta kwartetu z dziełami Edvarda Griega otrzymała wiele prestiżowych wyróżnień oraz nominacje do nagród Fryderyk 2018 i Preis der Deutschen Schallplattenkritik. Najnowszy album zespołu z Kwartetami smyczkowymi oraz Sekstetem „Souvenir de Florence” Piotra Iljicza Czajkowskiego powstał przy współpracy z Isabel Charisius i Valentinem Erbenem, muzykami legendarnego Alban Berg Quartett. Muzycy dokonali licznych nagrań radiowych i telewizyjnych, między innymi dla: Bayerischer Rundfunk, BBC Radio 3, Radio Clásica RTVE, Rai3, Radio Stephansdom, Radio Merkury, NDR Kultur, ZDF, Phoenix, oraz WQXR. Realizacja Kwartetu smyczkowego F. Schuberta „Śmierć i Dziewczyna" dla TVP Kultura, została nominowana do nagrody Gwarancje Kultury 2011. Meccore String Quartet kształcił się początkowo u muzyków kwartetu Camerata. Studiował również w klasie kameralistyki Artemis Quartett w Universität der Künste w Berlinie oraz Queen Elisabeth Music Chapel w Brukseli. Zespół miał także zaszczyt współpracować z Günterem Pichlerem (Alban Berg Quartet) w ramach studiów podyplomowych w Escuela Superior de Música Reina Sofía w Madrycie. Ważnym wydarzeniem w życiu artystycznym zespołu był udział w kursie interpretacji muzyki Ludwiga van Beethovena, prowadzonym przez Alfreda Brendela w Beethoven-Haus Bonn. Meccore String Quartet był gospodarzem siedmiu edycji Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Kameralnej Quarto Mondi, w ramach którego polska publiczność miała okazję poznać czołowych artystów światowej sceny kwartetowej. Muzycy zespołu prowadzą również działalność pedagogiczną na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie, Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu, oraz Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie.

ZAMKNIJ

PARTNERZY I SPONSORZY

Mecenasi:
Partnerzy:
Patronaty medialne:
 
 

O FUNDACJI

Celem Fundacji Armonia dell’arte jest podejmowanie dalszych działań na rzecz rozwoju i popularyzacji muzyki klasycznej w kraju i za granicą, ochrona dóbr kultury i dziedzictwa narodowego, promocja kultury a w szczególności muzyki polskiej, wspieranie utalentowanych kompozytorów, instrumentalistów, zespołów kameralnych oraz orkiestr, jak również polskiego szkolnictwa muzycznego i edukacji muzycznej.

Do najważniejszych zadań z dotychczasowej działalności należą:

1. Nagranie i wydanie płyty z polskimi duetami akordeonowymi wykonanymi przez Macieja Frąckiewicza i Rafała Łuca (grudzień 2019)

2. Produkcja na zlecenie PWM/Anaklasis płyty ze wszystkimi Reliefami Andrzeja Krzanowskiego, wśród wykonawców Joanna Freszel, Marcin Zdunik, Lutosławski SQ, Arkadiusz Bialic, Leszek Lorent i Maciej Frąckiewicz (grudzień 2020).

3. Fundacja zrealizowała wiele zadań w ramach programu „Zamówienia Kompozytorskie” Narodowego Instytutu Muzyki i Tańca; Zamówione zostały nowe kompozycje u: Edwarda Sielickiego (2019 - Sonata na akordeon solo) Krzysztof Meyera (2019 - Quasi Una Sonata na gitarę i akordeon) Mikołaja Góreckiego (2022 - Koncert na akordeon i orkiestrę) Aleksandra Lasonia (2022 - Eufonium na akordeon i kwartet smyczkowy.

W powyższych wydarzeniach brali udział Maciej Frąckiewicz, Łukasz Kuropaczewski, Orkiestra Kameralna Filharmonii Narodowej oraz Meccore String Quartet. Fundacja przy realizacji tych wydarzeń współpracowała m.in z Filharmonią Narodową w Warszawie, Narodowym Forum Muzyki we Wrocławiu, NOSPR w Katowicach, Fundacją Przypływ Kultury czy Southwest University w Chongqing w Chinach.

4. Fundacja współprodukowała koncerty, wykłady oraz lekcje mistrzowskie Macieja Frąckiewicz na festiwalu Warszawska Jesień, nagrań dla TVP Kultura, festiwalu Sacrum Profanum w Krakowie, festiwalu MMMM 2.1 w Stalowej Woli, na Akademii Muzycznej w Katowicach czy Akademii Muzycznej w Gdańsku

5. Fundacja zorganizowała Akordeonowe Kursy Mistrzowskie z Maciejem Frąckiewiczem w Pałacyku pod Jodłami w Piasecznie oraz w Domu Pracy Twórczej w Radziejowicach - do tej pory odbyły się cztery edycje (2x w sierpniu 2020, w sierpniu 2021 oraz w lutym 2022)

Przez najbliższe lata planujemy realizować nasze cele poprzez organizowanie i współorganizowanie wydarzeń artystycznych, w tym Festiwalu Muziko de nia tempo w Białymstoku, wspieranie nagrań płytowych oraz promocję utalentowanej artystycznie młodzieży.

KONTAKT

kontakt@muzikodeniatempo.pl

Odwiedź nas na Facebooku:

www.facebook.com/armoniadellarte

Copyright © 2023 Muziko de nia tempo
WSTĘP WOLNY*